- Χαλέτ - εμπν - ελ Ουαλίντ
- Άραβας πολεμιστής και μετά στρατηγός που αποκαλείται μάχαιρα του Θεού. Ανήκε στην οικογένεια των Κορέις και γεννήθηκε το 582. Αρχικά αντιτάχθηκε στη νέα θρησκεία του Μωάμεθ, τον οποίο νίκησε σε μια μάχη στο Οχόδ. Αργότερα μετανάστευσε (628) από τη Μέκκα στη Μεδίνα και δήλωσε μαζί με έναν άλλο από την οικογένεια του, τον Αμρ - εμπν - ελ - Ας, υποταγή στον Μωάμεθ, τον οποίο από τότε ακολούθησε και έγινε ένας από τους ικανότερους στρατηγούς του. Στη μάχη ανάμεσα στους Βυζαντινούς και τους Άραβες στη Μούτα, στην οποία ηττήθηκε ο στρατός του Μωάμεθ, ο X. κατόρθωσε να ξαναφέρει στη Μεδίνα τα λείψανα του Αραβικού στρατού. Μετά τον θάνατο του Μωάμεθ, ο X. υπηρέτησε υπό τις διαταγές του Χαλίφη Άμπου - Μπεκρ και διακρίθηκε για την καταστολή διαφόρων ανταρσιών και συνετέλεσε μάλιστα στην πραγματοποίηση της αραβικής ενότητας. Αργότερα πολέμησε στη Μεσοποταμία και έπειτα στην Παλαιστίνη και στη Συρία εναντίον των στρατευμάτων του αυτοκράτορα Ηρακλείου. Πέθανε το 641 σύμφωνα με ορισμένους στην πόλη Χομς της Συρίας και, σύμφωνα με άλλους, στη Μεδίνα. Ήταν γενναίος πολεμιστής, όμως τη γενναιότητα επισκίαζε η σκληρότητα και η ροπή του χαρακτήρα του προς την τριφυλή ζωή, εξαιτίας της οποίας είχε περιπέσει στη δυσμένεια του Μωάμεθ.
Dictionary of Greek. 2013.